Patronat medialny: Program 2 Polskiego Radia

 
Pokaz filmu poprzedzi spotkanie z Maestro Jerzym Maksymiukiem, które poprowadzi wybitny dziennikarz – Jerzy Kisielewski. W rozmowie weźmie udział przyjaciel obydwu, znakomity pianista Janusz Olejniczak, który być może da się namówić do wykorzystania stojącego na estradzie fortepianu – zobaczymy.

Po obejrzeniu filmu zapraszamy na rozmowę z twórcami – reżyserem Tomaszem Drozdowiczem i scenarzystką Marią Nockowską.

Film wejdzie do kin 12 kwietnia.

 
Reżyseria: Tomasz Drozdowicz
Scenariusz: Maria Nockowska
Zdjęcia: Andrzej Wojciechowski
Montaż: Tomasz Drozdowicz
Producent: Beata Hyczko, Tomasz Drozdowicz
Produkcja: Autograf studio filmowe
Koprodukcja: Fundacja Kultury Polskiej, TVP

 

 
Dyrygent Jerzy Maksymiuk i jego żona Ewa tworzą szczególny związek. Charyzmatyczny maestro, odnoszący sukcesy w świecie muzyki, w życiu codziennym wydaje się być całkowicie bezradny i zagubiony bez pomocy żony, która wspiera go w codziennych najprostszych czynnościach i podejmuje za niego wiele życiowych decyzji. Kamera towarzyszy artyście w trakcie pracy z wybitnymi muzykami i orkiestrami, a także ukazuje fascynujący świat genialnego twórcy pochłoniętego do granic szaleństwa przez partytury.
Film realizowany w Polsce, Anglii, Szkocji i Francji. Ukazuje dyrygenta w trakcie pracy z wybitnymi muzykami i orkiestrami, a także w trakcie komponowania muzyki. Wraz z bohaterem odbędziemy zaskakującą podróż w poszukiwaniu podstawowych definicji: czym jest muzyka i na czym polega jej działanie.
Poznamy także artystę od prywatnej strony. Ten drugi portret, pełen barwnych epizodów, drobnych słabości, ale i natręctw.
Równorzędną bohaterką filmu jest żona Jerzego - Ewa Piasecka, osoba, która nie dzieląc przecież z muzykiem jego daru, jest mu zarazem absolutnie niezbędna - jako warunek tworzenia i trwania. Film jest opowieścią o miłości, wielkiej pasji, talencie i jeszcze większej cenie płaconej za ten talent.
 

Bohaterowie filmu:
Jerzy Maksymiuk - urodzony w 1936 roku w Grodnie, od 1947 mieszkał w Białymstoku, gdzie trafił do szkoły muzycznej. Studia na warszawskiej Akademii Muzycznej zakończył z trzema
dyplomami: z pianistyki, kompozycji i dyrygentury. W roku 1961 zdobył I nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Pianistycznym im. Ignacego Jana Paderewskiego w Bydgoszczy, ale pianistykę porzucił na rzecz dyrygentury.
W 1972 roku założył Polską Orkiestrę Kameralną, uznaną wkrótce za jedną z najlepszych orkiestr na świecie. POK koncertowała pod jego batutą w Carnegie Hall, London Proms, Wiener Ferein i zdobyła kontrakt z wytwórnią płytową EMI. W roku 1975 Maksymiuk został pierwszym dyrygentem WOSPR. Lata 1983-1991 to okres szefowania BBC Scottish Symphony Orchestra (m.in.
Koncerty Promenadowe w Londynie) w Glasgow. Tytuł Conductor Laureate jest wyrazem uznania dla jego osiągnięć w Szkocji. W roku 1990 rozpoczął pracę z English National Opera, (premierowe przedstawienia Don Giovanni i Zemsta nietoperza), koncertował z
London Symphony Orchestra, London Philharmonic Orchestra, Orchestre National de France, Tokyo Metropolitan Symphony Orchestra, a w kraju, z wyróżnianą przez siebie, Sinfonią Varsovią. Nagrał ok. 100 płyt, m.in. dla EMI (13 płyt), Hyperionu i Naxosa. Wiele uhonorowanych zostało prestiżowymi nagrodami, m.in. za interpretacje Mozarta z POK (1982). Jego nagrania wielokrotnie zdobywały też „Fryderyka”. Jest współzałożycielem Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej. Brał udział w Warszawskiej Jesieni (dwie nagrody Orfeusza), ma na koncie ok. 200 prawykonań współczesnych utworów. Maksymiuk to także kompozytor muzyki symfonicznej, kompozycji kameralnych, baletów, pieśni, muzyki filmowej. Z tych dawnych kompozycji sam najbardziej ceni „Expront”(1980), z muzyki filmowej – tę napisaną do „Sanatorium pod klepsydrą” w reżyserii Wojciecha Hasa. W ostatnich latach, w których dużo komponuje, powstały m.in. następujące utwory: ”A lonely Star over Be’er – Sheva” (2010) – utwór na kwintet, „Vivaldi w Bostonie” na orkiestrę smyczkową i kwartet smyczkowy(2010) , „Liście gdzieniegdzie spadające” na orkiestrę kameralną z fortepianem (2011), „Lament serca, Kielcom in memoriam” na orkiestrę, klarnet i sopran (2012). Muzyka (85 minut) napisana do niemego filmu „Mania” z Polą Negri wykonywana była w 2012 roku na żywo wraz z prezentacją filmu w Londynie, Madrycie,
Paryżu, Kijowie, Berlinie i w Warszawie.

Ewa Pisecka - absolwentka filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim (1966), szybko porzuciła pracę nauczycielki na rzecz dziennikarstwa i publicystyki kulturalnej. Dziennikarka i szefowa działu kultury magazynu "Nowa Wieś" , reporterka, autorka wywiadów z wielkimi ludźmi polskiej kultury. W 1999 wydała "Jabłko od jabłoni" – cykl wywiadów z dziećmi sławnych Polaków.
Redaktor naczelna "Sukcesu" i "Naj", współpracowała ze "Zwierciadłem" i "Elle", tygodnikiem "Antena". Autorka zbioru reportaży "Uśmiech delfina" oraz dwu biografii Jerzego Maksymiuka: "Maksymiuk na maksa" i "Maksymiuk" (razem z Anną Grzejewską i Pawłem Piaseckim, wyd. Białystok 2017).

 
EKSPLIKACJA REŻYSERSKA

Maksymiuk to ostatnia osoba na świecie, o której można zrobić typową filmową biografię. Wspólnie z operatorem wyruszyliśmy zatem w podróż. Czasem z Maestrem, czasem za Maestrem, chwilami bez Maestra, bo bohater znikał z planu w mgnieniu oka, by równie niespodziewanie pojawić się w innym miejscu i czasie. Plany funkcjonowały wyłącznie na papierze.
Maksymiuk okazał się sumą sprzeczności. W ciągu sekundy wpadał we wściekłość, by po chwili ujawniać gołębie serce. Ochoczo dyskutował tak z intelektualistami, jak z bezdomnymi alkoholikami. Do kobiet w orkiestrze zwracał się per “koledzy”, by po chwili, rozdawać kwiaty przechodzącym ulicą paniom. Bez trudu cytował z pamięci partię czwartych skrzypiec z aktualnie przygotowanego utworu i był bezradny gdy przyszło mu pobrać pieniądze z bankomatu. Obsesyjne granie na każdym napotkanym fortepianie wariacji na temat “Sto lat” i “Happy birthday”. Nieskrywany żal, że jest się postrzeganym tylko jak dyrygent - odtwórca, choćby i najlepszy na świecie, a nie jako kompozytor - twórca.
A jednocześnie poczucie sukcesu w stylu “american dream” - od chłopca z biednej, niewykształconej rodziny do światowej sławy dyrygenta, przyjmowanego przez koronowane głowy. Wszystko to tworzy przed kamerą szczególny rodzaj chaosu, w którym nic nie jest takie, na jakie wygląda.
Odrobinę metody w tym szaleństwie wprowadza Ewa Piasecka - Maksymiuk: żona,terapeutka, menedżerka, stylistka, księgowa. I to właśnie ich relacja buduje dramaturgię filmu.

 
Bilety w cenie 40 zł