Bohaterowie „Antygony” z Tompkins Square Park dostali się do wymarzonego świata, ale nikt ich tam nie potrzebuje. Są przejmująco samotni i zagubieni w jednym z najbogatszych miast świata. Dlaczego nie spełnił się ich amerykański sen? Przecież nie wszystkim się nie udaje? Większość myśli, że zmiana otoczenia znacząco zmieni ich życie. Świat Anity, Pchełki i Saszy, utkany ze wspomnień, wyobrażeń, marzeń i mitów, staje się opowieścią o naszych lękach i tęsknotach, bez taniego moralizatorstwa i eksponowania tragizmu, za to z dużym poczuciem humoru. Autor: Janusz Głowacki Reżysera: Andrzej Szczytko Scenografia i kostiumy: Tomasz Ryszczyński Opracowanie muzyczne: Jakub Raczyński Inspicjent: Agnieszka Choińska Premiera: 13 września 2017 r. w ramach...

Gdyby na świecie zostało tylko jedno drzewo w ogrodzie zamkniętym na klucz i słoik nasion, jesień była niepodobna do jesieni, a dorośli powtarzali „ciężkie czasy, dużo pracy”, nic nie robili, tylko straszyli i ciągle ich nie było, to… to byłaby sytuacja katastroficznie katastrofalna! W niektórych dzieciach wizja przyszłości świata w kontekście zmiany klimatu wywołuje uczucie niepokoju – zwłaszcza wtedy, gdy nie widzą konkretnych działań podejmowanych przez dorosłych. Coraz częściej czują też presję, by samodzielnie ratować świat. „Tajemniczy Ogród” w reżyserii Justyny Łagowskiej to umieszczona w niedalekiej przyszłości muzyczna opowieść o uzdrawianiu przez kontakt z naturą. W adaptacji klasycznej powieści Frances H. Burnett autorstwa Darii...

Gdyby na świecie zostało tylko jedno drzewo w ogrodzie zamkniętym na klucz i słoik nasion, jesień była niepodobna do jesieni, a dorośli powtarzali „ciężkie czasy, dużo pracy”, nic nie robili, tylko straszyli i ciągle ich nie było, to… to byłaby sytuacja katastroficznie katastrofalna! W niektórych dzieciach wizja przyszłości świata w kontekście zmiany klimatu wywołuje uczucie niepokoju – zwłaszcza wtedy, gdy nie widzą konkretnych działań podejmowanych przez dorosłych. Coraz częściej czują też presję, by samodzielnie ratować świat. „Tajemniczy Ogród” w reżyserii Justyny Łagowskiej to umieszczona w niedalekiej przyszłości muzyczna opowieść o uzdrawianiu przez kontakt z naturą. W adaptacji klasycznej powieści Frances H. Burnett autorstwa Darii...

Gdyby na świecie zostało tylko jedno drzewo w ogrodzie zamkniętym na klucz i słoik nasion, jesień była niepodobna do jesieni, a dorośli powtarzali „ciężkie czasy, dużo pracy”, nic nie robili, tylko straszyli i ciągle ich nie było, to… to byłaby sytuacja katastroficznie katastrofalna! W niektórych dzieciach wizja przyszłości świata w kontekście zmiany klimatu wywołuje uczucie niepokoju – zwłaszcza wtedy, gdy nie widzą konkretnych działań podejmowanych przez dorosłych. Coraz częściej czują też presję, by samodzielnie ratować świat. „Tajemniczy Ogród” w reżyserii Justyny Łagowskiej to umieszczona w niedalekiej przyszłości muzyczna opowieść o uzdrawianiu przez kontakt z naturą. W adaptacji klasycznej powieści Frances H. Burnett autorstwa Darii...

W teatrze wyjątkowym wita na wyjątkowym dziś spektaklu Kto taki? My – biurowa świta na cały, pół i ćwierć etatu. I śpiewamy wszyscy razem:   My to zmęczone, my nieważne I my nieważne, jak zmęczone A my nieważne, jak nieważne Bo my zmęczone, to zmęczone! Tak. Będziemy śpiewać! A o czym? O tym, dlaczego zostajemy w pracy po godzinach. Dlaczego wchodzimy w kolejne projekty, choć nasze ciała nie dają już rady. Dlaczego regularnie układamy w głowie treść wypowiedzenia i za każdym razem mentalnie zgnieciony papier trafia do kosza rzutem za trzy punkty. Dlaczego znosimy wielogodzinne rozmowy i spotkania z dyrekcją, choć przecież „this could be an email”. Dlaczego na każdym popremierowym bankiecie już po kwadransie zapominamy, co to była...

Rękopis znaleziony w popielniczce Belcia, bohaterka powieści Izabeli Tadry, jest w nieprzerwanym ruchu: z jednego pokoju hotelowego do drugiego, z rąk matki do ciotki, od męża do kochanka, z romansu do kolejnej przygody. Jej (...) imponujące włosy są budulcem, z którego ma powstać idealna córka, grzeczna panienka, niedostępna seksbomba, wierna żona, odpowiedzialna matka, kobieta fatalna, kobieta-dziecko, przyjaciółka, powierniczka, bogini. Współczesna kobieta ma przecież tyle dróg do wyboru! (...) Ponad realnymi postaciami unosi się jeszcze jedna, kluczowa figura: tajemniczy „Pan”, do którego Belcia kieruje swoją opowieść. Humor i kamp zderzają się z ostentacyjnie nienowoczesnym liryzmem, z rozbitym na fragmenty, ale wciąż pulsującym...

W teatrze wyjątkowym wita na wyjątkowym dziś spektaklu Kto taki? My – biurowa świta na cały, pół i ćwierć etatu. I śpiewamy wszyscy razem:   My to zmęczone, my nieważne I my nieważne, jak zmęczone A my nieważne, jak nieważne Bo my zmęczone, to zmęczone! Tak. Będziemy śpiewać! A o czym? O tym, dlaczego zostajemy w pracy po godzinach. Dlaczego wchodzimy w kolejne projekty, choć nasze ciała nie dają już rady. Dlaczego regularnie układamy w głowie treść wypowiedzenia i za każdym razem mentalnie zgnieciony papier trafia do kosza rzutem za trzy punkty. Dlaczego znosimy wielogodzinne rozmowy i spotkania z dyrekcją, choć przecież „this could be an email”. Dlaczego na każdym popremierowym bankiecie już po kwadransie zapominamy, co to była...

Coroczny szał przygotowań, sprzątanie, gotowanie, kupowanie i pakowanie prezentów, ubieranie choinki, drobne sprzeczki i nagle… JEST! Pierwsza gwiazdka. Można siadać do stołu, ale zaraz, zaraz…. Czy wszyscy są? Coś tu się nie zgadza, w ferworze przygotowań umknęło coś ważnego. Przed naszą improwizowaną rodziną, która powstanie dzięki Waszym sugestiom, pojawi się piekielnie trudne wyzwanie. Będzie to prawdziwa „Świąteczna afera”. Mamy nadzieję, że pomożecie nam się z nią uporać. To już tradycja, że przed świętami Bożego Narodzenia zapraszamy na improwizowany wieczór w teatrze. Zwariowaną komedię rodzinną według scenariusza w znacznej mierze stworzonego przez widzów. Zróbcie sobie przerwę od jedzenia i wpadajcie koniecznie! Czas trwania spektaklu:...

W teatrze wyjątkowym wita na wyjątkowym dziś spektaklu Kto taki? My – biurowa świta na cały, pół i ćwierć etatu. I śpiewamy wszyscy razem:   My to zmęczone, my nieważne I my nieważne, jak zmęczone A my nieważne, jak nieważne Bo my zmęczone, to zmęczone! Tak. Będziemy śpiewać! A o czym? O tym, dlaczego zostajemy w pracy po godzinach. Dlaczego wchodzimy w kolejne projekty, choć nasze ciała nie dają już rady. Dlaczego regularnie układamy w głowie treść wypowiedzenia i za każdym razem mentalnie zgnieciony papier trafia do kosza rzutem za trzy punkty. Dlaczego znosimy wielogodzinne rozmowy i spotkania z dyrekcją, choć przecież „this could be an email”. Dlaczego na każdym popremierowym bankiecie już po kwadransie zapominamy, co to była...

Rękopis znaleziony w popielniczce Belcia, bohaterka powieści Izabeli Tadry, jest w nieprzerwanym ruchu: z jednego pokoju hotelowego do drugiego, z rąk matki do ciotki, od męża do kochanka, z romansu do kolejnej przygody. Jej (...) imponujące włosy są budulcem, z którego ma powstać idealna córka, grzeczna panienka, niedostępna seksbomba, wierna żona, odpowiedzialna matka, kobieta fatalna, kobieta-dziecko, przyjaciółka, powierniczka, bogini. Współczesna kobieta ma przecież tyle dróg do wyboru! (...) Ponad realnymi postaciami unosi się jeszcze jedna, kluczowa figura: tajemniczy „Pan”, do którego Belcia kieruje swoją opowieść. Humor i kamp zderzają się z ostentacyjnie nienowoczesnym liryzmem, z rozbitym na fragmenty, ale wciąż pulsującym...

Scena Inicjatyw Aktorskich Dowcipna, drażniąca sumienie opowieść o związkach budowanych na półprawdach i niedomówieniach, manipulacjach i kłamstewkach, wzajemnej nielojalności i hipokryzji. Czy gdyby ludzie nagle przestali się okłamywać, zostałaby na ziemi chociaż jedna para? Autor: Florian Zeller Scenografia: Wojciech Stefaniak Kostiumy: Agnieszka Korzeniowska Inspicjentka: Hanna Molenda Występują: Agnieszka Korzeniowska Magdalena Kaszewska Gracjan Kielar Michał Kruk

Scena Inicjatyw Aktorskich Dowcipna, drażniąca sumienie opowieść o związkach budowanych na półprawdach i niedomówieniach, manipulacjach i kłamstewkach, wzajemnej nielojalności i hipokryzji. Czy gdyby ludzie nagle przestali się okłamywać, zostałaby na ziemi chociaż jedna para? Autor: Florian Zeller Scenografia: Wojciech Stefaniak Kostiumy: Agnieszka Korzeniowska Inspicjentka: Hanna Molenda Występują: Agnieszka Korzeniowska Magdalena Kaszewska Gracjan Kielar Michał Kruk