Wieczór debiutów choreograficznych:
Grzegorz Brożek / Cezary Kurowski
FACE THE TRUTH
Joshua Legge / Alder & Ash
HUBRIS

premiera 28 listopada 2020

FACE THE TRUTH
Choreografia: Grzegorz Brożek
Muzyka: Cezary Kurowski (kompozytor)
Kostiumy: Zuzanna Markiewicz
Kierownictwo muzyczne: Michał Kocimski
Reżyseria światła: Adam Trautz
Muzyka z nagrania
(wykonanie orkiestra Teatru Wielkiego w Łodzi, dyrygent Michał Kocimski)

Opis spektaklu:
Kobieta (Saga) budzi się i nie poznaje miejsca, w którym się znajduje. Wszystko wskazuje na bliskie jej otoczenie jednak nie potrafi jasno stwierdzić gdzie dokładnie się znajduje. Wkracza w świat, który wydaje się jej znajomy i jednocześnie obcy. Wszystko co wokół niej się dzieje przypomina jej własne życie, które obnaża prawdę o  niej samej. Zabawa ludzkimi uczuciami oraz miłość (Kazus), która była na wyciągnięcie ręki a jednak odrzucona bez powodu i dla zabawy. Przez to wszystko przeprowadza ją postać Duszy, która towarzyszy jej na każdym kroku i pokazuje świadomie popełnione błędy. Kobieta (Saga) na końcu zostaje z niczym i zasypia…
Spektakl pokazujący jak obecnie podchodzimy do życia i czym kierujemy się w swoich wyborach. Czasami pod wpływem chwili zapominamy o rzeczach, które są naprawdę ważne… bagatelizujemy problem lub pewni siebie odrzucamy miłość ponieważ myślimy, że spotkać możemy ją wszędzie. Jest to spektakl o nas samych i o spojrzeniu prawdzie w oczy, która czasami jest bolesna i jeśli będziemy okłamywać sami siebie na końcu zostaniemy zupełnie sami… Face The Truth puka do wnętrza każdego z nas, bo przecież wszyscy kłamiemy…?

FACE THE TRUTH
Description of the show:
The woman (Saga) wakes up and doesn't recognize a place. Everything points to her surroundings, but she cannot clearly say where exactly she is. She is entering a world that seems familiar and odd at the same time. Everything that happens reminds her of her own life, which reveals the truth about herself. Playing with human feelings and love (Kazus), which was at her fingertips, yet rejected for no reason except for fun. Through all this, she is guided by the figure of the Soul who accompanies her at every step and makes aware of every mistake.
The woman (Saga) in the end is left with nothing and falls asleep ...
A performance shows how we approach life nowadays and how we make our choices. Sometimes on the spur of the moment we forget about things, which are really important… we downplay the problem or confidently reject love, because we think that we could experience it everywhere. It is a show about ourselves and facing the truth, which is sometimes painful and if we lie to ourselves in the end we will be completely alone… Face The Truth reaches all of us, because in the end we all lie…?
Grzegorz Brożek
Ukończył Ogólnokształcącą Szkołę Baletową im. Olgi Sławskiej-Lipczyńskiej w Poznaniu i podjął pracę w Operze Nova w Bydgoszczy jako tancerz koryfej by w 2009 roku otrzymać promocję na solistę baletu. W 2012 rozpoczął pracę w Teatrze Muzycznym w Poznaniu jako solista baletu. Dwa lata później podjął pracę w Teatrze Wielkim w Łodzi na stanowisku tancerz koryfej.
Już będąc uczniem szkoły baletowej uczestniczył w spektaklach baletowych i koncertach. Jako tancerz brał udział w wielu przedstawieniach operowych, operetkowych, musicalowych i baletowych w scenach zespołowych. Kreował wiele pierwszoplanowych ról takich jak: Maurice z „Chopin w Nohant” chor. M. Zajączkowski, Diabełek z baletu „Pan Twardowski” chor. M. Zajączkowski, Szewczyk w „Kocie w butach” chor. Z. Rudnicka, Książę i Przyjaciel w „Kopciuszku” chor. I. Runowska, Kot Brzyduś w „Kocie w butach” chor. Violetta Suska, Lorenzo w „Don Kichocie” chor. Aleksander Polubentsev, Macocha w „Cinderelli” chor. G. Madia, Zucker w „Ziemi obiecanej” chor. Gray Veredon.
Zadebiutował jako choreograf na gali baletowej Teatru Wielkiego w Łodzi (29.04.2018) duetem „Tango” do muzyki R. Favela.
Jako choreograf i asystent reżysera pracował przy festiwalu Light Move Festival 2018 oraz 2019 w Łodzi. Układał choreografię dla tancerzy i solistów Teatru Wielkiego w Łodzi. Od września 2018 do czerwca 2019 roku pełnił funkcję asystenta kierownika baletu w Teatrze Wielkim w Łodzi.
Jest pomysłodawcą, reżyserem i choreografem spektakli „Faustus” (2019) oraz „Separated Life” (2020). Ten drugi tytuł miał swoją premierę w okresie pandemii i został zaprezentowany w internecie. Również prace nad przygotowaniem spektaklu odbywały się on-line.
W sezonie 2019/2020 otrzymał stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za wybitne osiągnięcia w dziedzinie tańca oraz stypendium Rektora AHE w Łodzi dla najlepszych studentów. Zajął II miejsce na XII Ogólnopolskim Konkursie Tańca Wojciecha Wiesiołowskiego Gdańsk 2001 r.

HUBRIS   /wymowa:ˈhjuːbrɪs/
muzyka - Alder & Ash (Adrian Copeland)
choreografia - Joshua Legge
dekoracje - ??
kostiumy - Zuzanna Markiewicz
reżyseria światła - ?? (Adam Trautz)
opis spektaklu:
Hubris
Nadmierna duma lub pewność siebie.
W starożytnej greckiej tradycji pycha oznaczała również przeciwstawianie się bogom i stawianie się na równi z nimi.
Motyw błyskotliwości połączonej z nadmierną pewnością siebie pojawia się w opowieści o mitycznej postaci Dedala. Balet inspirowany jest naukami zawartymi w opowieści o Dedalu w mitologii greckiej. Błyskotliwość Dedala pozwala mu osiągać wielkie sukcesy, które przynoszą mu sławę i szacunek. Jednak jego dążenie do wykorzystania swoich darów, aby wyjść poza naturalny porządek rzeczy, często kończy się fiaskiem. Minotaur, jedna z najbardziej znanych mitycznych bestii, została stworzona, ponieważ Dedal pomógł królowej Krety Pazyfae zbliżyć się z bykiem Posejdona. Później stworzył labirynt tak złożony, że nawet on nie mógł się z niego wydostać. Być może najbardziej znany jest z tego, że stworzył skrzydła, których on i jego syn Ikar użyli do ucieczki z Krety. Właśnie te skrzydła były początkiem pychy Ikara i jego ostatecznego upadku.

HUBRIS  /wymowa:ˈhjuːbrɪs/
excessive pride or self-confidence.
In ancient greek tradition, hubris also meant defying the gods, and thinking oneself as a god. This concept of such brilliance paired with overconfidence in oneself is spread throughout the stories surrounding the character of Daedalus. This ballet was inspired by the lessons and themes in the stories of Daedalus in greek mythology.
Daedalus’ brilliance allows him to achieve great accomplishments, bringing him fame and respect. However his drive to utilise his gifts to go beyond the natural order of things often spells the downfall of those very feats. The Minotaur, one of the most well known mythical beasts, was created because Daedalus helped queen Pasiphae of Crete mate with the bull of Poseidon. Later he created the labyrinth so complex that not even he could escape it, and perhaps most well known of all, he created the wings which he and his son, Icarus would use to escape Crete. These wings were the beginning of Icarus’ own hubris and his ultimate downfall.



Joshua Legge
Joshua Legge urodził się w Australii. Uczył się w Alegoria Dance Studios. Szkolił swoje umiejętności w Angielskim Balecie Narodowym w Londynie.
Występował w teatrze w Rumunii – Teatrul de Balet Sibiu, tam w ciągu dwóch lat stworzył, m.in. następujące solowe role –  Aleksieja Wrońskiego („Anna Karenina”); Księcia w „Paquicie”, Tristana w „Tristanie i Izoldzie”. Dla tego teatru przygotował również kilka autorskich pokazów choreograficznych.
W 2017 roku Joshua dołączył do Baletu Teatru Wielkiego w Łodzi. W sezonie 2019/2020 awansował do roli solisty. Jego łódzkie kreacje to solo w Carmina Burana („Ścieżki życia”); Podpalacz („Ziemia obiecana”); Beethoven-Geniusz („Cisza/Silence”); Zorba („Grek Zorba”).