Nasz bohater żyje w wiejskiej zagrodzie, w której każdy ma swoje zadania i obowiązki. Karmelek też chciałby być potrzebny. Próbując znaleźć cel w życiu szczeniak przeżywa kolejne rozczarowania. Krowa uświadamia mu, że pies nie może dawać mleka; dzięki owcy pojmuje, że z jego sierści nie uprzędzie się wełny; a kura nie pozwala, by szczeniak wysiedział choć jedno jajko. Dopiero kogut zgadza się, aby kundelek wyręczył go w porannym budzeniu. Doprowadza to do małej katastrofy, bo piesek nie umie piać, więc wszyscy następnego dnia... śpią do południa. Karmelek jest zrozpaczony, gdyż czuje się niepotrzebny i gorszy od innych zwierząt. Dopiero gospodarz wyjaśnia mu, że łącząca ich przyjaźń, jest najcenniejszym darem, którym obdarza go...