15 marca 44 roku przed naszą erą dobiegający sześćdziesiątki Juliusz Cezar, pokonawszy rywali w wyścigu o władzę, pada ofiarą spisku swoich bliskich współpracowników: w sali zebrań rzymskiego senatu dwadzieścia trzy razy wbijają się w niego ostrza sztyletów. Śmierć dyktatora staje się początkiem wojny domowej, którą wygrywa ostatecznie Oktawian, adoptowany syn Cezara. Obejmując rządy, przybiera on imię Cezara i odtąd na tysiąclecia zrasta się ono z najwyższą władzą (w języku polskim w brzmieniu „cesarz”, w niemieckim „Kaiser”, w rosyjskim „car” itd.). W 1599 roku trzydziestopięcioletni William Szekspir, mając za sobą dekadę udanej kariery dramatopisarskiej na scenach Londynu (zdążył już napisać m.in. Ryszarda III, Poskromienie złośnicy, Romea...

15 marca 44 roku przed naszą erą dobiegający sześćdziesiątki Juliusz Cezar, pokonawszy rywali w wyścigu o władzę, pada ofiarą spisku swoich bliskich współpracowników: w sali zebrań rzymskiego senatu dwadzieścia trzy razy wbijają się w niego ostrza sztyletów. Śmierć dyktatora staje się początkiem wojny domowej, którą wygrywa ostatecznie Oktawian, adoptowany syn Cezara. Obejmując rządy, przybiera on imię Cezara i odtąd na tysiąclecia zrasta się ono z najwyższą władzą (w języku polskim w brzmieniu „cesarz”, w niemieckim „Kaiser”, w rosyjskim „car” itd.). W 1599 roku trzydziestopięcioletni William Szekspir, mając za sobą dekadę udanej kariery dramatopisarskiej na scenach Londynu (zdążył już napisać m.in. Ryszarda III, Poskromienie złośnicy, Romea...

15 marca 44 roku przed naszą erą dobiegający sześćdziesiątki Juliusz Cezar, pokonawszy rywali w wyścigu o władzę, pada ofiarą spisku swoich bliskich współpracowników: w sali zebrań rzymskiego senatu dwadzieścia trzy razy wbijają się w niego ostrza sztyletów. Śmierć dyktatora staje się początkiem wojny domowej, którą wygrywa ostatecznie Oktawian, adoptowany syn Cezara. Obejmując rządy, przybiera on imię Cezara i odtąd na tysiąclecia zrasta się ono z najwyższą władzą (w języku polskim w brzmieniu „cesarz”, w niemieckim „Kaiser”, w rosyjskim „car” itd.). W 1599 roku trzydziestopięcioletni William Szekspir, mając za sobą dekadę udanej kariery dramatopisarskiej na scenach Londynu (zdążył już napisać m.in. Ryszarda III, Poskromienie złośnicy, Romea...

15 marca 44 roku przed naszą erą dobiegający sześćdziesiątki Juliusz Cezar, pokonawszy rywali w wyścigu o władzę, pada ofiarą spisku swoich bliskich współpracowników: w sali zebrań rzymskiego senatu dwadzieścia trzy razy wbijają się w niego ostrza sztyletów. Śmierć dyktatora staje się początkiem wojny domowej, którą wygrywa ostatecznie Oktawian, adoptowany syn Cezara. Obejmując rządy, przybiera on imię Cezara i odtąd na tysiąclecia zrasta się ono z najwyższą władzą (w języku polskim w brzmieniu „cesarz”, w niemieckim „Kaiser”, w rosyjskim „car” itd.). W 1599 roku trzydziestopięcioletni William Szekspir, mając za sobą dekadę udanej kariery dramatopisarskiej na scenach Londynu (zdążył już napisać m.in. Ryszarda III, Poskromienie złośnicy, Romea...

15 marca 44 roku przed naszą erą dobiegający sześćdziesiątki Juliusz Cezar, pokonawszy rywali w wyścigu o władzę, pada ofiarą spisku swoich bliskich współpracowników: w sali zebrań rzymskiego senatu dwadzieścia trzy razy wbijają się w niego ostrza sztyletów. Śmierć dyktatora staje się początkiem wojny domowej, którą wygrywa ostatecznie Oktawian, adoptowany syn Cezara. Obejmując rządy, przybiera on imię Cezara i odtąd na tysiąclecia zrasta się ono z najwyższą władzą (w języku polskim w brzmieniu „cesarz”, w niemieckim „Kaiser”, w rosyjskim „car” itd.). W 1599 roku trzydziestopięcioletni William Szekspir, mając za sobą dekadę udanej kariery dramatopisarskiej na scenach Londynu (zdążył już napisać m.in. Ryszarda III, Poskromienie złośnicy, Romea...

Klasyczna już, wydana pół wieku temu, ukochana przez pokolenia książka dla dzieci, wielokrotnie filmowana, wystawiana jako spektakl dramatyczny, opera, a nawet balet, tłumaczona na ponad 40 języków świata i wydawana w milionach egzemplarzy. Tytułowa bohaterka, rozczochrana dziewczynka, która ma – jak twierdzi – sto lat, pojawia się nie wiadomo skąd w małym miasteczku i staje nieoczekiwanie powiernicą trosk i dylematów wszystkich mieszkańców. Życie miasteczka toczy się harmonijnie i niespiesznie, dopóki nie pojawią się w nim Szarzy Panowie. Przekonują oni kolejno wszystkich do „oszczędzania czasu”, do tej pory rzekomo marnotrawionego, i do odkładania go w prowadzonym przez nich banku. Niestety, im więcej ludzie oszczędzają, tym mniej czasu wydają...

MONODRAM. Porywająca Magda Biegańska jako Agda Nanska, aktorka w średnim wieku i o średnich umiejętnościach, która nie zrobiła kariery, bo cała składa się z wątpliwości, skrupułów i obaw. Przyłapana w garderobie zwierza się ze swoich dylematów. Balansując między komizmem a rozpaczą, między szczerością a maską, w takim samym stopniu szuka otuchy, co daje ją widowni. Kto zdoła się wdrapać na Scenę na Strychu, z pewnością nie pożałuje! UWAGA! Wejście na spektakl przez hall Starego Ratusza (schodami nad Restauracją Ratuszowa)

Najgorętszy dziś w Polsce duet teatralny (Piaskowski/Sulima) przenosi na scenę jeden z największych sukcesów wydawniczych ostatnich lat. Chłopki to nie tylko rzetelny i barwny reportaż o realiach życia naszych babek i prababek, opowiadający o przeszłości naszego świata z perspektywy kobiecej, ale także esej o wiejskiej kulturze, którą – mimo przełomu cywilizacyjnego – wciąż nosi w sobie większość z nas. Spektakl nie będzie jednak zwykłą inscenizacją wątków z bestsellera Joanny Kuciel-Frydryszak. Piaskowski i Sulima, inspirując się wątkami z książki, umieszczają je w naszej teraźniejszości. Tworzą autorską, przerysowaną, przepełnioną czarnym humorem wizję naszego świata, co gwarantuje publiczności świetną (choć nie bezrefleksyjną) zabawę. „Zainspirowani...