DZIADY_KOPIA.DOC 

reżyseria: TOMASZ BAZAN
choreografia: TOMASZ BAZAN oraz KORNELIA LECH, MICHAŁ PRZYBYŁA, PAWEŁ MALICKI, DOMINIK WIĘCEK
muzyka: MARCIN JANUS
multimedia, technologie: GRZEGORZ KALISZUK
współpraca dramaturgiczna: ANNA KRÓLICA
charakteryzacja, współpraca projektowa kostiumów: ADRIANNA CYGANKIEWICZ
asystent choreografa: PAWEŁ MALICKI
obsada: MICHAŁ PRZYBYŁA, PAWEŁ MALICKI, ADRIAN RADWAŃSKA DOMINIK WIĘCEK
producentka: NATALIA GORZELAŃCZYK
produkcja: POLSKI TEATR TAŃCA w Poznaniu w ramach ROKU GUŚLARZY oraz TOMASZ BAZAN
 
Spektakl Tomasza Bazana inspirowany „Dziadami” Adama Mickiewicza oraz “Trylogią Ciągu” Wiliama Gibsona.

„Dziady’’ to dla mnie współczesne odbicie idei rytuału. Świat rytuału mający na celu otworzenie innych wymiarów duchowych i kontakt z rzeczywistością rozszerzoną poza naszą percepcję; to współczesna próba człowieka niejako dążącego, aby ,,uzyskać’’ inną wiedzę i poszerzone możliwości własnego ciała i umysłu. „Dziady_kopia.doc” to dzisiejsza konfrontacja człowieka poszukującego logosu nieograniczonej wiedzy w zderzeniu z czasem i światem niematerialnym, wyrażanym za pomocą języka futurologicznych technologii. „Dziady” to przede wszystkim narracja o ciele zagrożonym zagładą, ale i próba uporządkowania niepoznanego – dzisiaj wyrażanego na polu współczesnej kultury przez poszukiwania nowej humanistyki przejawiającej się w dekonstrukcji pojęć.
 
Choreografia próbująca przekraczać samą siebie: skodyfikowane struktury oraz jasno wytyczone ciągi. To pakt z niemożliwym, który na skutek ryzykownej, granicznej gry z własnym ciałem staje się w pewien sposób uchwytny. Współczesna nauka i medycyna zna podobne mechanizmy zachodzące w ciele ludzkim i potrafi je empirycznie badać w sposób coraz bardziej pełny i zrozumiały: współczesne badania nad neuroprzekaźnikami serotoniny i co za tym idzie zwiększaniem realnej, krótkotrwałej siły mięśniowej spowodowały w ostatnich dekadach niezwykły, skokowy rozwój wielu dyscyplin olimpijskich w postaci niemal komputerowej precyzji w wypracowywaniu planów treningowych zawodników.

Osiąganie wyższego rodzaju świadomości, katharsis, stan upojenia duchowego, świadome śnienie, pęknięcia w strukturze świadomości, opuszczanie ciała przez świadomość – te wszystkie efekty osiągane były we wszystkich kulturach poprzez odpowiednie praktyki psychofizyczne. Rozwijane przez wieki stawały się naturalnym sposobem poszerzania ludzkich umiejętności, zarówno tych duchowych jak i fizykalnych. Dzisiaj, wydaje się, tę rolę w coraz większy sposób przejmuje świat sieci i rozwój nauki. Jednym z najciekawszych zjawisk jest pojawienie się wirtualnej rzeczywistości rozszerzonej, w której człowiek niemal bezgranicznie może poszerzyć zakres swojego ciała i możliwości poznawczych w zależności od algorytmów zaprogramowanego urządzenia. (Tomasz Bazan)
 
*Spektakl wyłącznie dla widzów dorosłych
 
Premiera odbyła się w ramach cyklu premier pod nazwą "Wieczory dziadowskie".
 
WIECZORY DZIADOWSKIE
„Wieczory dziadowskie” to cykl premier prezentowanych w formie agonu. Będą to trzy odmienne realizacje jednego tematu, z którym zmierzyli się zaproszeni do Polskiego Teatru Tańca choreografowie: Kaya Kołodziejczyk, Tomasz Bazan, oraz Aleksandra Dziurosz, w duecie z reżyserem Tomaszem Szczepankiem.
 
Temat „Dziadów” A. Mickiewicza, ukazany w trzech odsłonach, stworzy unikalną platformę twórczej rywalizacji, oferując widzom szansę potrojonych doznań artystycznych, estetycznych i intelektualnych rozwiązań, jednocześnie zapraszając ich do wspólnego dyskursu wokół współczesnych reinterpretacji wybitnego dzieła i tradycji.