LUDZIE GÓR - ALEKSANDER LWOW - spotkanie
Aleksander Lwow
Urodził się 18 września 1953 r. w Krakowie. W 1973 r. ukończył Lotnicze Zakłady Naukowe we Wrocławiu z dyplomem technika mechanika osprzętu lotniczego, rozpoczynając jednocześnie studia na kierunku Maszyny i Urządzenia Górnicze, na Wydziale Mechanicznym Politechniki Wrocławskiej. W 1983 r. – po 10,5 latach studiów, przedłużonych o 5,5 roku z powodu aktywnej działalności alpinistycznej – obronił pracę dyplomową na temat „Wymagania wytrzymałościowe i technika asekuracji jako podstawowe problemy zastosowania lin alpinistycznych", uzyskując tytuł magistra inżyniera mechanika.
Wspina się od 1970 roku. W 2014 r. Walny Zjazd Polskiego Związku Alpinizmu nadał mu godność Członka Honorowego PZA.
W latach 1972-75 w Tatrach przeszedł szereg trudnych dróg latem i zimą. W 1974 i 1975 r. był mistrzem Polski we wspinaczce na czas oraz uczestniczył w międzynarodowych zawodach wspinaczkowych w ZSRR, Czechosłowacji, Bułgarii i na Węgrzech. W latach 1975-79 wspinał się w Alpach (latem i zimą), Norwegii, Pamirze i Hindukuszu Afgańskim. Czterokrotnie był w Kaukazie (1981, 1987, 2013 i 2015). Wyprawa do Afganistanu (1977), w czasie której wspólnie z Krzysztofem Wielickim i Jerzym Pietkiewiczem dokonał pierwszego przejścia nową drogą lewego filara (3000 m wysokości) szczytu Kohe Szachaur (7116 m n.p.m.), a potem (1978) wejście na Pik Rewolucji (6954 m n.p.m.), były wstępem do jego kariery himalajskiej. W 1979 r. został uczestnikiem wyprawy Andrzeja Zawady, która w sezonie 1979/80 zdobyła po raz pierwszy w zimie najwyższy szczyt świata Mount Everest (8848 m n.p.m.).
W latach następnych uczestniczył w wielu ekspedycjach w Himalaje i Karakorum, biorąc udział w zdobywaniu szczytów: K2 (8611 m n.p.m.) – dwa razy, w tym raz w zimie, 1982 i 1987/88; Dhaulagiri (8167 m n.p.m.) – dwa razy, w 1983 i solo w 1985; Yalung Kang (8505 m n.p.m.) – w zimie 1988/89; Broad Peak (8047 m n.p.m.) – w zimie 1988; i Mt. Everest (8848 n.p.m.) – dwa razy, 1986 i 1991. Zdobył cztery ośmiotysięczniki: Manaslu (8163 m n.p.m.) w 1984 z Krzysztofem Wielickim; Lhotse (8516 m n.p.m.) w 1986 z Tadeuszem Karolczakiem; Cho Oyu (8203 m n.p.m.) w 1987 z Tadeuszem Karolczakiem; i Gasherbrum II (8035 m n.p.m.) w 1993 z Piotrem Snopczyńskim i Larym Hallem z USA. Wśród gór niższych ma na koncie pierwsze polskie i jak dotąd najszybsze w historii (7,5 godziny, samotnie, w 1990) wejście na Pumori (7165 m n.p.m.). Jesienią 1991 roku zorganizował i kierował międzynarodową wyprawą na zachodnią grań Mount Everestu (Polish Jack Wolfskin Everest Expedition 91). Uczestniczył także w wyprawach na: Latok III (1984, wyprawa jeleniogórsko-wrocławska), Rakaposhi (1990), 2 razy na Diran (1991, 2004), Aconcaguę (był 6 razy na szczycie), Khan Tengri (2000) i Mount McKinley (2005). Łącznie 22 razy – w Hindukuszu, Pamirze, Himalajach, Karakorum, Andach i Tien Shan – wchodził na szczyty przekraczające 6000 m n.p.m.
Za wyczyny alpinistyczne dwukrotnie honorowany złotymi medalami „Za wybitne osiągnięcia sportowe”: za zimowy Everest 1979/80 i za wytyczenie (razem z Krzysztofem Wielickim) nowej drogi na wschodniej ścianie Manaslu w 1984 r.
W 1994 r. stworzył pierwszy w Polsce miesięcznik wspinaczkowy pt. GÓRY i ALPINIZM, który redagował i wydawał do 2005 r. publikując w sumie 98 numerów w ramach dziesięciu roczników. W związku z wydawaniem czasopisma od 1995 r. – zawsze w ostatni weekend września – organizuje Spotkania Czytelników i Miłośników GiA, które odbywają się do dziś. Uczestniczyło w nich od 100 do 550 osób. Jak dotąd odbyło się 26 spotkań.
Jest autorem licznych artykułów i notatek prasowych o tematyce alpinistycznej (pisanych od 1977 r.) do dzienników (np. 120-odcinkowy cykl w Wieczorze Wrocławia) i czasopism, także zagranicznych. Wydał książki wspomnieniowe: „Wybrałem góry" (1990), trzykrotnie wznawianą „Zwyciężyć znaczy przeżyć", „Zwyciężyć znaczy przeżyć – 20 lat później” (2014) i „Zwyciężyć znaczy przeżyć – ćwierć wieku później” (2018), oraz podręcznik pt. „Liny alpinistyczne" (1991). W 1998 r. zebrał, opracował i wydał „Wielką Księgę Humoru Rysunkowego GiA”. Do kilku innych książek napisał wstępy lub rozdziały.
Urodził się 18 września 1953 r. w Krakowie. W 1973 r. ukończył Lotnicze Zakłady Naukowe we Wrocławiu z dyplomem technika mechanika osprzętu lotniczego, rozpoczynając jednocześnie studia na kierunku Maszyny i Urządzenia Górnicze, na Wydziale Mechanicznym Politechniki Wrocławskiej. W 1983 r. – po 10,5 latach studiów, przedłużonych o 5,5 roku z powodu aktywnej działalności alpinistycznej – obronił pracę dyplomową na temat „Wymagania wytrzymałościowe i technika asekuracji jako podstawowe problemy zastosowania lin alpinistycznych", uzyskując tytuł magistra inżyniera mechanika.
Wspina się od 1970 roku. W 2014 r. Walny Zjazd Polskiego Związku Alpinizmu nadał mu godność Członka Honorowego PZA.
W latach 1972-75 w Tatrach przeszedł szereg trudnych dróg latem i zimą. W 1974 i 1975 r. był mistrzem Polski we wspinaczce na czas oraz uczestniczył w międzynarodowych zawodach wspinaczkowych w ZSRR, Czechosłowacji, Bułgarii i na Węgrzech. W latach 1975-79 wspinał się w Alpach (latem i zimą), Norwegii, Pamirze i Hindukuszu Afgańskim. Czterokrotnie był w Kaukazie (1981, 1987, 2013 i 2015). Wyprawa do Afganistanu (1977), w czasie której wspólnie z Krzysztofem Wielickim i Jerzym Pietkiewiczem dokonał pierwszego przejścia nową drogą lewego filara (3000 m wysokości) szczytu Kohe Szachaur (7116 m n.p.m.), a potem (1978) wejście na Pik Rewolucji (6954 m n.p.m.), były wstępem do jego kariery himalajskiej. W 1979 r. został uczestnikiem wyprawy Andrzeja Zawady, która w sezonie 1979/80 zdobyła po raz pierwszy w zimie najwyższy szczyt świata Mount Everest (8848 m n.p.m.).
W latach następnych uczestniczył w wielu ekspedycjach w Himalaje i Karakorum, biorąc udział w zdobywaniu szczytów: K2 (8611 m n.p.m.) – dwa razy, w tym raz w zimie, 1982 i 1987/88; Dhaulagiri (8167 m n.p.m.) – dwa razy, w 1983 i solo w 1985; Yalung Kang (8505 m n.p.m.) – w zimie 1988/89; Broad Peak (8047 m n.p.m.) – w zimie 1988; i Mt. Everest (8848 n.p.m.) – dwa razy, 1986 i 1991. Zdobył cztery ośmiotysięczniki: Manaslu (8163 m n.p.m.) w 1984 z Krzysztofem Wielickim; Lhotse (8516 m n.p.m.) w 1986 z Tadeuszem Karolczakiem; Cho Oyu (8203 m n.p.m.) w 1987 z Tadeuszem Karolczakiem; i Gasherbrum II (8035 m n.p.m.) w 1993 z Piotrem Snopczyńskim i Larym Hallem z USA. Wśród gór niższych ma na koncie pierwsze polskie i jak dotąd najszybsze w historii (7,5 godziny, samotnie, w 1990) wejście na Pumori (7165 m n.p.m.). Jesienią 1991 roku zorganizował i kierował międzynarodową wyprawą na zachodnią grań Mount Everestu (Polish Jack Wolfskin Everest Expedition 91). Uczestniczył także w wyprawach na: Latok III (1984, wyprawa jeleniogórsko-wrocławska), Rakaposhi (1990), 2 razy na Diran (1991, 2004), Aconcaguę (był 6 razy na szczycie), Khan Tengri (2000) i Mount McKinley (2005). Łącznie 22 razy – w Hindukuszu, Pamirze, Himalajach, Karakorum, Andach i Tien Shan – wchodził na szczyty przekraczające 6000 m n.p.m.
Za wyczyny alpinistyczne dwukrotnie honorowany złotymi medalami „Za wybitne osiągnięcia sportowe”: za zimowy Everest 1979/80 i za wytyczenie (razem z Krzysztofem Wielickim) nowej drogi na wschodniej ścianie Manaslu w 1984 r.
W 1994 r. stworzył pierwszy w Polsce miesięcznik wspinaczkowy pt. GÓRY i ALPINIZM, który redagował i wydawał do 2005 r. publikując w sumie 98 numerów w ramach dziesięciu roczników. W związku z wydawaniem czasopisma od 1995 r. – zawsze w ostatni weekend września – organizuje Spotkania Czytelników i Miłośników GiA, które odbywają się do dziś. Uczestniczyło w nich od 100 do 550 osób. Jak dotąd odbyło się 26 spotkań.
Jest autorem licznych artykułów i notatek prasowych o tematyce alpinistycznej (pisanych od 1977 r.) do dzienników (np. 120-odcinkowy cykl w Wieczorze Wrocławia) i czasopism, także zagranicznych. Wydał książki wspomnieniowe: „Wybrałem góry" (1990), trzykrotnie wznawianą „Zwyciężyć znaczy przeżyć", „Zwyciężyć znaczy przeżyć – 20 lat później” (2014) i „Zwyciężyć znaczy przeżyć – ćwierć wieku później” (2018), oraz podręcznik pt. „Liny alpinistyczne" (1991). W 1998 r. zebrał, opracował i wydał „Wielką Księgę Humoru Rysunkowego GiA”. Do kilku innych książek napisał wstępy lub rozdziały.
Bilety na termin:
10.11.2022 , g. 20:00 (czwartek)
- 10.11.2022 , g. 20:00
- Poznań
- Kino Rialto w Poznaniu