W czasie British Film Festival nie ma możliwości rezerwacji biletów indywidualnych drogą mailową i telefoniczną. Nie ma możliwości zwrotu zakupionych biletów. / It is not possible to book individual tickets by email or telephone during the British Film Festival. It is not possible to return purchased tickets.

[PL]

Świat, w którym wychowuje się 7-letnia Maria (Lily-Beau Leach) jest pełen sprzeczności. To, co powinno być przestrzenią zabaw, zamkiem jak z disneyowskich animacji, jest w rzeczywistości fortecą śmieci, o którą się potyka u progu drzwi. Matka Marii, Cynthia (Hayley Squires), dąży do objęcia roli magicznej przewodniczki w dzieciństwie córki, lecz cierpi na syllogomanię i rozpyla odór zgnilizny w ich domu. Granica pomiędzy dzieciństwem z kochającym bezgranicznie rodzicem a patologicznym środowiskiem do wychowania jest bardzo cienka. Dostrzega to również opieka społeczna i to w tragicznych okolicznościach.
Turpistyczna sielanka z Cynthią zostaje przerwana, gdy dziewczynka zostaje wyrwana z morza odpadów i przeniesiona do rodziny zastępczej, w której zostaje otoczona społecznie akceptowalną opieką. Luna Carmoon odważnie przedstawia konfrontację nastoletniej Marii (Saura Lightfoot Leon) z przeszłością, w której jej matka nazywa czarne białym, a duszącą stertę odpadów tytułowymi skarbami.

Film brytyjskiej debiutantki jest immersyjnym doznaniem, który momentami wywraca żołądek do góry nogami przez wydobywające się z ekranu odrzucające zapachy. Uderza naturalistycznymi obrazami i niepokoi atmosferą snu (czy też koszmaru), gdy do życia Marii wkracza Michael (Joseph Quinn). Ich wspólne zabawy podszyte niekomfortową dwuznacznością i rytualnym szaleństwem prowokują dziewczynę do zmierzenia się ze wspomnieniami o trudnym dzieciństwie i z żałobą. Docenione na festiwalu w Wenecji SKARBY zapewniły młodej reżyserce miejsce w utalentowanym gronie brytyjskich debiutantek.

[ENG]

Seven-year-old Maria (Lily-Beau Leach) grows up in a contradictory world. What should be a space for play, a castle out of a Disney animation, is a fortress of garbage that she stumbles over at the doorstep. Maria's mother, Cynthia (Hayley Squires), aspires to be a magical guide in her daughter's childhood, but she suffers from hoarding disorder and sprays the stench of decay into their home. The boundary between a childhood with a boundlessly loving parent and a pathological environment for upbringing is very fluid. This is also recognized by social services in tragic circumstances.
Cynthia's idyllic serenity is interrupted when the girl is plucked from a sea of waste and transferred to a foster family, where she is given socially acceptable care. Luna Carmoon boldly depicts teenage Maria's (Saura Lightfoot Leon) confrontation with her past, where her mother calls black the white and the suffocating pile of waste the titular hoards.

The British debutante's film is an immersive experience that, at times, turns the stomach upside down with the repelling smells emanating from the screen. It presents naturalistic images and unsettles with a dreamlike (or nightmarish) atmosphere as Michael (Joseph Quinn) enters Maria's life. Their shared play is tinged with uncomfortable ambiguity and ritualistic madness, provoking the girl to confront memories of a difficult childhood and grief. Recognized at the Venice Film Festival, "Hoard" has secured a place for the young director among the talented British debutantes.