W czasie British Film Festival nie ma możliwości rezerwacji biletów indywidualnych drogą mailową i telefoniczną. Nie ma możliwości zwrotu zakupionych biletów. / It is not possible to book individual tickets by email or telephone during the British Film Festival. It is not possible to return purchased tickets.

[PL]

Ikona brytyjskiego kina społecznego, Ken Loach, po raz ostatni dokonuje analizy współczesnej klasy robotniczej i lekcji empatii wobec słabszych. W przypadku THE OLD OAK tymi, którzy potrzebują pomocnej dłoni, są uchodźcy z Syrii. Loach eksponuje oczywistości, które są ignorowane i przeinaczane: Syryjczycy uciekający przed wojną to przerażeni, złamani ludzie, a nie abstrakcyjna bezosobowa fala uderzająca z fundamenty europejskości.

Antagonistyczne podejście mają początkowo mieszkańcy wioski w północno-wschodniej Anglii, która się starzeje w porażającym tempie. Młodzi ludzie nie widzą w niej dla siebie perspektyw, a ci którzy pozostali ledwo wiążą koniec z końcem. Ich kozłem ofiarnym stają się nowi syryjscy sąsiedzi. Nie interesują ich motywacje imigrantów, tylko postrzegają ich jako najeźdźców ostatnich bastionów zrzeszających lokalną społeczność. Jednym z takich eskapistycznych schronień jest pub „The Old Oak”, którego właścicielem jest poczciwy TJ Ballentyne (Dave Turner). Choć mężczyzna wolałby unikać konfliktów i spokojnie podawać piwo swoim sąsiadom, poznaje Yarę (Ebla Mari) i jej rodzinę, których sytuacja nie pozwala mu pozostać biernym.

Ken Loach z typową dla niego wrażliwością opowiada o przyjaźni ponad podziałami, które są tworzone przez wadliwy system. Nie uznaje docelowo, że jego rodacy są źli, tylko próbuje się przyjrzeć, co generuje ich ksenofobię i uprzedzenia. W dydaktycznym tonie zachęca do wymiany międzykulturowej, do humanitarności i solidarności z uchodźcami.

[ENG]

The iconic British filmmaker Ken Loach's latest analysis of the modern working class and lessons in empathy towards the vulnerable. In the case of THE OLD OAK, those who need a helping hand are refugees from Syria. Loach exposes the obvious, which is ignored and misrepresented: the Syrians fleeing war are frightened, broken people, not an abstract, faceless wave threatening the foundations of European identity.

At first, the residents of a rapidly declining village in North-East England adopt a hostile attitude. The young see no future there, while those left barely make ends meet. The new Syrian neighbours become an easy target for their frustrations. Instead of trying to understand the refugees’ motivations, they are seen as invaders of the last bastions that bring the local community together. One of these sanctuaries is The Old Oak pub, owned by the kind-hearted TJ Ballantyne (Dave Turner). Although the man would prefer to avoid conflict and quietly serve beer to his neighbours, he meets Yara (Ebla Mari) and her family, whose situation does not allow him to remain indifferent.

With his signature sensitivity, Loach tells a story of friendship across divides created by a flawed system. He does not condemn his compatriots as inherently evil but seeks to understand what drives their xenophobia and prejudice. In a didactic tone, he advocates for intercultural exchange, humanitarianism, and solidarity with refugees.