Bilety na: MDAG: Chodź, zobacz mnie w dobrym świetle
Warszawa, Marszałkowska 28
13.05.2025, g. 20:30 (wtorek)
Kino Luna - Sala A
cena - od 26,00 pln
Organizator: Mazowiecki Instytut Kultury
Zakończenie sprzedaży online: 13.05.2025, g. 20:30
Andrea Gibson i Megan Falley to dwie poetki, które przebyły bardzo długą drogę, by się odnaleźć na tym świecie. Gdy u Andrei zostaje wykryty rak, obie muszą ruszyć w kolejną podróż, przez życie, śmiertelność i przede wszystkim miłość. Ten niezwykle intymny portret, pełen niewymuszonych prawd o nas samych, to efekt wpuszczenia do ich życia, i każdej jego sfery, reżysera filmu Ryana White’a. Dwie poetki, trzy psy, jeden rak, tysiące wierszy, jedna zepsuta skrzynka na listy i jedno niepohamowane uczucie. Nieoczekiwanie śmieszny i przeszywająco wzruszający, „Chodź, zobacz mnie w dobrym świetle” to jeden z najbardziej wyjątkowych filmów o poezji i miłości, jakie będziecie mieli okazję zobaczyć.
Poezja Gibson nie jest oparta o sztucznie wyrafinowane słownictwo, a raczej czerpie siłę z prostoty wyrazów, gry słów, celnych metafor, ale przede wszystkim bije od niej emocjonalna szczerość. W swoim wierszu, od którego pochodzi tytuł filmu, Andrea oddaje istotę ich relacji z Megan: „Chodź, zobacz mnie w dobrym świetle. Chodź, powiedz mi to, co mówisz prawdzie. Chodź, kłopocz mnie. Chodź, uderz jak grom.”
Two poets, one incurable cancer diagnosis. Andrea Gibson and Megan Falley go on an unexpectedly funny and poignant journey through love, life, and mortality. “In the good light and in the lightning strike. My love come become beside me,” invites Gibson in their poem “The Good Light.” The Colorado poet laureate and beloved spoken word performer extends this welcome and challenge to audiences in this intimate and heartbreaking yet buoyant documentary. The perspective of such a radically tender, magnanimously thoughtful, and thoroughly in love individual on themes of mortality, grief, legacy, and letting go is a vital instruction on how to both live and die gracefully.
Poezja Gibson nie jest oparta o sztucznie wyrafinowane słownictwo, a raczej czerpie siłę z prostoty wyrazów, gry słów, celnych metafor, ale przede wszystkim bije od niej emocjonalna szczerość. W swoim wierszu, od którego pochodzi tytuł filmu, Andrea oddaje istotę ich relacji z Megan: „Chodź, zobacz mnie w dobrym świetle. Chodź, powiedz mi to, co mówisz prawdzie. Chodź, kłopocz mnie. Chodź, uderz jak grom.”
Two poets, one incurable cancer diagnosis. Andrea Gibson and Megan Falley go on an unexpectedly funny and poignant journey through love, life, and mortality. “In the good light and in the lightning strike. My love come become beside me,” invites Gibson in their poem “The Good Light.” The Colorado poet laureate and beloved spoken word performer extends this welcome and challenge to audiences in this intimate and heartbreaking yet buoyant documentary. The perspective of such a radically tender, magnanimously thoughtful, and thoroughly in love individual on themes of mortality, grief, legacy, and letting go is a vital instruction on how to both live and die gracefully.