Bilety na: L-E-V Dance Company - OCD LOVE
Łódź, plac Henryka Dąbrowskiego
22.05.2024, g. 19:00 (środa)
cena - od 75,00 pln
Organizator: Teatr Wielki w Łodzi
Zakończenie sprzedaży online: 22.05.2024, g. 18:00
21 i 22 maja 2024
L-E-V Dance Company | Izrael
OCD LOVE
autorzy: SHARON EYAL | GAI BEHAR
twórca dźwięku i muzyka na żywo: ORI LICHTIK
oświetlenie: THIERRY DREYFUS
kostiumy: ODELIA ARNOLD
we współpracy z REBECCA HYTTING | GON BIRAN | SHARON EYAL | GAI BEHAR
Spektakl OCD Love opowiada o miłości – tej miłości, która ciągle odczuwa brak, czy też o kochankach będących w stanie nieustannej tęsknoty. Bez synchronizacji. Jak w chwili, gdy jedna osoba kładzie się spać, a druga właśnie się budzi. Jest to jak obraz czegoś, co wydaje się być całe, wręcz nienaruszone, jednak w rzeczywistości ma wiele ubytków. Ten spektakl jest właśnie o nich.
Tancerze tańczą do pulsujących bitów stworzonych przez DJ-a Ori Lichtika.
Widzę całość spektaklu w bardzo ciemnych barwach i cieniach, postać tańczącą z własnym cieniem. Duża część inspiracji pochodzi z wiersza Neila Hilborna „OCD”.
Czuję, że ten utwór ma bardzo dużą moc, ponieważ bardzo mnie odzwierciedla. Nie mogłam przestać go czytać. Od razu ujrzałam w nim choreografię lub formę, w której można umieścić swoją inspirację, lub po prostu siebie.
Po raz pierwszy podstawa spektaklu ukształtowała się w mojej głowie i stała się tak bardzo obrazowa jeszcze przed rozpoczęciem prac. Wiem jakie uczucia przynosi i jak pachnie. Przypomina koniec świata bez miłosierdzia. Ma kwiatowy i zarazem przykry zapach. Jest jak wpadanie w otchłań bez powrotu. Pełne hałasu, desperackie pragnienie ciszy. Ta choreografia nie zrodziła się z chęci stworzenia czegoś smutnego, a z potrzeby oczyszczenia, zrzucenia bolesnego ciężaru z serca.
L-E-V Dance Company | Izrael
OCD LOVE
autorzy: SHARON EYAL | GAI BEHAR
twórca dźwięku i muzyka na żywo: ORI LICHTIK
oświetlenie: THIERRY DREYFUS
kostiumy: ODELIA ARNOLD
we współpracy z REBECCA HYTTING | GON BIRAN | SHARON EYAL | GAI BEHAR
Spektakl OCD Love opowiada o miłości – tej miłości, która ciągle odczuwa brak, czy też o kochankach będących w stanie nieustannej tęsknoty. Bez synchronizacji. Jak w chwili, gdy jedna osoba kładzie się spać, a druga właśnie się budzi. Jest to jak obraz czegoś, co wydaje się być całe, wręcz nienaruszone, jednak w rzeczywistości ma wiele ubytków. Ten spektakl jest właśnie o nich.
Tancerze tańczą do pulsujących bitów stworzonych przez DJ-a Ori Lichtika.
Widzę całość spektaklu w bardzo ciemnych barwach i cieniach, postać tańczącą z własnym cieniem. Duża część inspiracji pochodzi z wiersza Neila Hilborna „OCD”.
Czuję, że ten utwór ma bardzo dużą moc, ponieważ bardzo mnie odzwierciedla. Nie mogłam przestać go czytać. Od razu ujrzałam w nim choreografię lub formę, w której można umieścić swoją inspirację, lub po prostu siebie.
Po raz pierwszy podstawa spektaklu ukształtowała się w mojej głowie i stała się tak bardzo obrazowa jeszcze przed rozpoczęciem prac. Wiem jakie uczucia przynosi i jak pachnie. Przypomina koniec świata bez miłosierdzia. Ma kwiatowy i zarazem przykry zapach. Jest jak wpadanie w otchłań bez powrotu. Pełne hałasu, desperackie pragnienie ciszy. Ta choreografia nie zrodziła się z chęci stworzenia czegoś smutnego, a z potrzeby oczyszczenia, zrzucenia bolesnego ciężaru z serca.