Bilety na: Herozg. Wizjoner kina: Miesiąc kina europejskiego: NOSFERATU WAMPIR
Organizator: Kino Rialto
Zakończenie sprzedaży online: 04.12.2024, g. 19:00
"Nosferatu wampir" (Nosferatu: Phantom der Nacht)
Reż. Werner Herzog
Francja, RFN, 1979, 106 minut
W 1850 roku młody urzędnik wyjeżdża do Transylwanii by sprzedać dom niejakiemu hrabiemu Draculi. Miejscowi mieszkańcy odradzają mu wizytę w zamku, ale urzędnik wyrusza w dalszą podróż... 'Nosferatu wampir' to remake niemego filmu Fredricha Wilhelma Murnaua z 1922 r., o którym Herzog w jednym z wywiadów powiedział, iż jest to dla niego najważniejszy film w historii niemieckiego kina. W ujęciu Herzoga Dracula jest jednak zupełnie nowym odczytaniem tej postaci. Jest wprawdzie monstrualny, krwiożerczy i nienasycony, jest sprawcą zła rozprzestrzeniającego się z siłą pandemii, ale przy tym wszystkim jest istotą głęboko ludzką, boleśnie odczuwającą swe krwawe napiętnowanie. Zło, które w sobie nosi, zdaje się przeciwne jego naturze łaknącej miłości i akceptacji. Zabijając i zarażając innych, czyni to z tragiczą świadomością dwoistości swego jestestwa, żywiąc głęboką odrazę do własnych, wampirzych poczynań. Herzog, mimo że obficie czerpał z Murnaua, stworzył jednak film o zupełnie odmiennych znaczeniach.
Reż. Werner Herzog
Francja, RFN, 1979, 106 minut
W 1850 roku młody urzędnik wyjeżdża do Transylwanii by sprzedać dom niejakiemu hrabiemu Draculi. Miejscowi mieszkańcy odradzają mu wizytę w zamku, ale urzędnik wyrusza w dalszą podróż... 'Nosferatu wampir' to remake niemego filmu Fredricha Wilhelma Murnaua z 1922 r., o którym Herzog w jednym z wywiadów powiedział, iż jest to dla niego najważniejszy film w historii niemieckiego kina. W ujęciu Herzoga Dracula jest jednak zupełnie nowym odczytaniem tej postaci. Jest wprawdzie monstrualny, krwiożerczy i nienasycony, jest sprawcą zła rozprzestrzeniającego się z siłą pandemii, ale przy tym wszystkim jest istotą głęboko ludzką, boleśnie odczuwającą swe krwawe napiętnowanie. Zło, które w sobie nosi, zdaje się przeciwne jego naturze łaknącej miłości i akceptacji. Zabijając i zarażając innych, czyni to z tragiczą świadomością dwoistości swego jestestwa, żywiąc głęboką odrazę do własnych, wampirzych poczynań. Herzog, mimo że obficie czerpał z Murnaua, stworzył jednak film o zupełnie odmiennych znaczeniach.