Bilety na: BLUE JEAN | BRITISH FILM FESTIVAL 2024
Organizator: Kino MUZA
Zakończenie sprzedaży online: 15.11.2024, g. 19:00
W czasie British Film Festival nie ma możliwości rezerwacji biletów indywidualnych drogą mailową i telefoniczną. Nie ma możliwości zwrotu zakupionych biletów. / It is not possible to book individual tickets by email or telephone during the British Film Festival. It is not possible to return purchased tickets.
[PL]
„Zakaz promowania homoseksualizmu” – to hasło, które niestety doskonale znamy i dalej jest nośne w spolaryzowanym polskim społeczeństwie. Było równie chodliwe i co gorsza, obecne w prawie w thatcherowskiej Anglii z końcówki lat 80., o czym opowiada BLUE JEAN. Debiutująca Georgia Oakley przedstawia starcie kobiet walczących o wolność seksualną z homofobiczną polityką Wielkiej Brytanii.
Jean (Rosy McEwen) jest nauczycielką WF-u, która nie ma odpowiednich warunków do wyjścia z szafy. W pokoju nauczycielskim regularnie styka się z homofobicznymi komentarzami pedagogów przyklaskującym konserwatywnym politykom grzmiącym w telewizji. Kobieta dostrzega, że również młodzież jest nasiąknięta dehumanizującym nastrojom, w szczególności gdy do jej zajęć dołącza outsiderka Lois (Lucy Halliday). Staje przed wyborem: czy poddać się heteronormatywnej sile i dalej robić dobrą minę do złej gry, czy wesprzeć odkrywającą swoją seksualność uczennicę. Te opcje przekładają się też na jej drugie życie z partnerką Vivian (Kerrie Heyes), która potrzebuje jednoznacznej deklaracji Jean, w jakim kierunku zmierza ich relacja.
Film Oakley to film rozliczający rząd Margaret Thatcher z opresyjnego ustawodawstwa, napędzającego nagonkę społeczną na społeczność LGBTQ+. Jednocześnie daje głos homoseksualnym kobietom, które muszą się z nim mierzyć. Nie ocenia ich, nie pośpiesza, tylko podchodzi z wyrozumiałością do wyzwania przed jaki stają i akcentuje solidarność wewnątrz grup queerowych.
[ENG]
Banning the promotion of homosexuality - a slogan that, unfortunately, we are all too familiar with and continues to carry in polarised Polish society. It was just as catchy and, worse still, present in law in Thatcher's England of the late 1980s, as depicted in BLUE JEAN. Debutant Georgia Oakley portrays the clash between women fighting for sexual freedom and Britain's homophobic policies.
Jean (played by Rosy McEwen) is a PE teacher who cannot safely come out. In the staff room, she regularly encounters homophobic comments from her colleagues, who applaud the conservative politicians denouncing homosexuality on TV. Jean sees how these dehumanising attitudes seep into the students, particularly when outsider Lois (Lucy Halliday) joins her class. She faces a choice: continue conforming to the heteronormative pressures and keep up appearances or support a student discovering her sexuality. This dilemma also affects her relationship with her partner, Vivian (Kerrie Hayes), who seeks clarity on the future of their relationship.
Oakley’s film holds Margaret Thatcher’s government accountable for its oppressive legislation, which fuelled societal hostility toward the LGBTQ+ community. At the same time, BLUE JEAN gives voice to the lesbian women caught in this struggle, approaching their challenges with empathy rather than judgement and emphasising the solidarity within queer communities.
[PL]
„Zakaz promowania homoseksualizmu” – to hasło, które niestety doskonale znamy i dalej jest nośne w spolaryzowanym polskim społeczeństwie. Było równie chodliwe i co gorsza, obecne w prawie w thatcherowskiej Anglii z końcówki lat 80., o czym opowiada BLUE JEAN. Debiutująca Georgia Oakley przedstawia starcie kobiet walczących o wolność seksualną z homofobiczną polityką Wielkiej Brytanii.
Jean (Rosy McEwen) jest nauczycielką WF-u, która nie ma odpowiednich warunków do wyjścia z szafy. W pokoju nauczycielskim regularnie styka się z homofobicznymi komentarzami pedagogów przyklaskującym konserwatywnym politykom grzmiącym w telewizji. Kobieta dostrzega, że również młodzież jest nasiąknięta dehumanizującym nastrojom, w szczególności gdy do jej zajęć dołącza outsiderka Lois (Lucy Halliday). Staje przed wyborem: czy poddać się heteronormatywnej sile i dalej robić dobrą minę do złej gry, czy wesprzeć odkrywającą swoją seksualność uczennicę. Te opcje przekładają się też na jej drugie życie z partnerką Vivian (Kerrie Heyes), która potrzebuje jednoznacznej deklaracji Jean, w jakim kierunku zmierza ich relacja.
Film Oakley to film rozliczający rząd Margaret Thatcher z opresyjnego ustawodawstwa, napędzającego nagonkę społeczną na społeczność LGBTQ+. Jednocześnie daje głos homoseksualnym kobietom, które muszą się z nim mierzyć. Nie ocenia ich, nie pośpiesza, tylko podchodzi z wyrozumiałością do wyzwania przed jaki stają i akcentuje solidarność wewnątrz grup queerowych.
[ENG]
Banning the promotion of homosexuality - a slogan that, unfortunately, we are all too familiar with and continues to carry in polarised Polish society. It was just as catchy and, worse still, present in law in Thatcher's England of the late 1980s, as depicted in BLUE JEAN. Debutant Georgia Oakley portrays the clash between women fighting for sexual freedom and Britain's homophobic policies.
Jean (played by Rosy McEwen) is a PE teacher who cannot safely come out. In the staff room, she regularly encounters homophobic comments from her colleagues, who applaud the conservative politicians denouncing homosexuality on TV. Jean sees how these dehumanising attitudes seep into the students, particularly when outsider Lois (Lucy Halliday) joins her class. She faces a choice: continue conforming to the heteronormative pressures and keep up appearances or support a student discovering her sexuality. This dilemma also affects her relationship with her partner, Vivian (Kerrie Hayes), who seeks clarity on the future of their relationship.
Oakley’s film holds Margaret Thatcher’s government accountable for its oppressive legislation, which fuelled societal hostility toward the LGBTQ+ community. At the same time, BLUE JEAN gives voice to the lesbian women caught in this struggle, approaching their challenges with empathy rather than judgement and emphasising the solidarity within queer communities.