Bilety na: NOSPR / Foster / Lozakovich / W centrum romantycznego świata / S1
Katowice, plac Wojciecha Kilara 1
16.10.2025, g. 19:30 (czwartek)
cena - od 55,00 pln
Organizator: Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia...
Zakończenie sprzedaży online: 16.10.2025, g. 19:30
Program
Felix Mendelssohn-Bartholdy
Ruy Blas
Max Bruch
I Koncert skrzypcowy g-moll
Franz Schubert
IX Symfonia C-dur Wielka D 944
Dyrygent
Lawrence Foster
Wykonawcy
NOSPR
Daniel Lozakovich – skrzypce
Oto odsłania się fascynująca sieć wzajemnych powiązań. Te trzy dzieła, choć odmienne pod względem formy i okoliczności powstania, łączy nie tylko estetyka i idea muzycznej romantyczności, ale także związki biograficzne, które ogniskują się wokół postaci Felixa Mendelssohna. Reprezentując różne gatunki muzyki orkiestrowej: uwerturę koncertową, koncert instrumentalny i symfonię, ukazują zarazem proces kształtowania się XIX-wiecznej tradycji muzycznej, gdzie melodyjność o wokalnej proweniencji, ekspresyjność emocjonalna i mistrzostwo formalne stanowiły fundament formalnego i estetycznego myślenia.
Uwertura Ruy Blas Mendelssohna powstała napisał w ciągu zaledwie trzech dni na zamówienie lipskiego Emerytalnego Funduszu Teatralnego. Ten błyskawiczny proces kreatywny był swego rodzaju wyzwaniem: sugestia, że Mendelssohn nie jest w stanie napisać utworu w tak krótkim czasie, rozgniewała kompozytora i zmotywowała go do udowodnienia swego iście mozartowskiego geniuszu. Ruy Blas demonstruje mistrzostwo w kreowaniu kontrastujących sekcji, płynnie przechodząc między światłem a ciemnością, niepokojem a radością.
Uwertura powstała w marcu 1839 roku, zaledwie trzy tygodnie przed premierą IX Symfonii Schuberta, dla której Mendelssohn, jedna z najjaśniejszych postaci europejskiego ruchu romantycznego, humanista i błyskotliwy erudyta, także okazał się kluczową figurą. Skomponowana w latach 1825–1828 została uznana przez Austriackie Towarzystwo Muzyczne za niewykonalną i jako taka popadła w zapomnienie. Dopiero dzięki odkryciu jej przez Roberta Schumanna i determinacji Mendelssohna, który dokonał prawykonania w lipskim Gewandhausie 21 marca 1839 roku, już po śmierci autora, Wielka mogła znaleźć należne miejsce w repertuarze – okazała się dziełem prekursorskim dla rozwoju gatunku symfonicznego w XIX wieku.
Max Bruch kontynuował estetyczne ideały, które wcześniej bliskie były Mendelssohnowi. Twórca ukończonego w 1868 roku Koncertu skrzypcowego g-moll świadomie nawiązał do konserwatywnego stylu Brahmsa, ale także do tradycji, którą wcześniej kształtował Mendelssohn. Koncert g-moll wykazuje liczne pokrewieństwa ze słynnym Koncertem skrzypcowym e-moll Mendelssohna, włączając w to przejścia attaca między częściami i pominięcie wprowadzenia orkiestrowego.
Andrzej Sułek
Czas trwania koncertu (łącznie z przerwą): ok. 120 minut
Felix Mendelssohn-Bartholdy
Ruy Blas
Max Bruch
I Koncert skrzypcowy g-moll
Franz Schubert
IX Symfonia C-dur Wielka D 944
Dyrygent
Lawrence Foster
Wykonawcy
NOSPR
Daniel Lozakovich – skrzypce
Oto odsłania się fascynująca sieć wzajemnych powiązań. Te trzy dzieła, choć odmienne pod względem formy i okoliczności powstania, łączy nie tylko estetyka i idea muzycznej romantyczności, ale także związki biograficzne, które ogniskują się wokół postaci Felixa Mendelssohna. Reprezentując różne gatunki muzyki orkiestrowej: uwerturę koncertową, koncert instrumentalny i symfonię, ukazują zarazem proces kształtowania się XIX-wiecznej tradycji muzycznej, gdzie melodyjność o wokalnej proweniencji, ekspresyjność emocjonalna i mistrzostwo formalne stanowiły fundament formalnego i estetycznego myślenia.
Uwertura Ruy Blas Mendelssohna powstała napisał w ciągu zaledwie trzech dni na zamówienie lipskiego Emerytalnego Funduszu Teatralnego. Ten błyskawiczny proces kreatywny był swego rodzaju wyzwaniem: sugestia, że Mendelssohn nie jest w stanie napisać utworu w tak krótkim czasie, rozgniewała kompozytora i zmotywowała go do udowodnienia swego iście mozartowskiego geniuszu. Ruy Blas demonstruje mistrzostwo w kreowaniu kontrastujących sekcji, płynnie przechodząc między światłem a ciemnością, niepokojem a radością.
Uwertura powstała w marcu 1839 roku, zaledwie trzy tygodnie przed premierą IX Symfonii Schuberta, dla której Mendelssohn, jedna z najjaśniejszych postaci europejskiego ruchu romantycznego, humanista i błyskotliwy erudyta, także okazał się kluczową figurą. Skomponowana w latach 1825–1828 została uznana przez Austriackie Towarzystwo Muzyczne za niewykonalną i jako taka popadła w zapomnienie. Dopiero dzięki odkryciu jej przez Roberta Schumanna i determinacji Mendelssohna, który dokonał prawykonania w lipskim Gewandhausie 21 marca 1839 roku, już po śmierci autora, Wielka mogła znaleźć należne miejsce w repertuarze – okazała się dziełem prekursorskim dla rozwoju gatunku symfonicznego w XIX wieku.
Max Bruch kontynuował estetyczne ideały, które wcześniej bliskie były Mendelssohnowi. Twórca ukończonego w 1868 roku Koncertu skrzypcowego g-moll świadomie nawiązał do konserwatywnego stylu Brahmsa, ale także do tradycji, którą wcześniej kształtował Mendelssohn. Koncert g-moll wykazuje liczne pokrewieństwa ze słynnym Koncertem skrzypcowym e-moll Mendelssohna, włączając w to przejścia attaca między częściami i pominięcie wprowadzenia orkiestrowego.
Andrzej Sułek
Czas trwania koncertu (łącznie z przerwą): ok. 120 minut