DZIADEK DO ORZECHÓW to osadzona w bożonarodzeniowych realiach podróż do świata dziecięcej wyobraźni. Ten klasyczny balet z muzyką arcymistrza gatunku Piotra Czajkowskiego należy do ścisłego kanonu, ciesząc się niesłabnącą popularnością pomimo upływającego czasu. Warto zadać sobie pytanie, dla czego tak się dzieje? Zapewne każdy ma swoją, ze wszech miar uprawnioną odpowiedź: piękna muzyka, atmosfera świąt Bożego Narodzenia, choreograficzna maestria, czy wreszcie bogate kostiumy i scenografia. To wszystko znajdą Państwo i w realizacji Królewskiego Baletu Klasycznego, ale jest coś jeszcze, na co zwracamy baczną uwagę.
DZIADEK DO ORZECHÓW to doskonała płaszczyzna międzypokoleniowych spotkań. Tutaj każde dziecko jest traktowane ze zrozumieniem i atencją godną dorosłych, a dorośli, niezależnie od wieku mają nadzwyczajną okazję by na nowo odkryć, odszukać w sobie dziecko. I tak, w świecie, który być może jak nigdy dotąd podzielił i odseparował od siebie generację nasz spektakl jawi się jako platforma integrująca nierzadko obce sobie, choć spokrewnione jednostki oraz dusze.

FABUŁA DZIADEK DO ORZECHÓW składa się z dwóch aktów. Główna bohaterka to Klara, która w wigilię Bożego Narodzenia obok wielu innych prezentów znajduje pod choinką drewnianego dziadka do orzechów. Zabawka bardzo przypada jej do gustu, choć poza nią nikt nie dostrzega w niej niczego godnego uwagi.
Rodzina Klary jak co roku świętuje oczekiwanie na narodziny Bożej Dzieciny. Gdy zapada noc, dziewczynka zasypia w fotelu.
Wtedy zaczynają dziać się niezwykłe rzeczy. Dziadek do orzechów ożywa i ratuje Klarę atakowaną przez mysie wojsko i jego Króla. Dowodząc ołowianymi żołnierzykami brata toczy zacięty bój, który niemal przypłaca życiem. Na szczęście Klara w porę przychodzi mu z pomocą za co zostaje nagrodzona przez Królową Śniegu.
W drugim akcie Dziadek do orzechów zamienia się w przystojnego księcia i zabiera Klarę do Krainy Słodyczy. Podczas wędrówki dziewczynka spotyka tajemnicze postacie, które tańczą ogniste flamenco, tradycyjny taniec rosyjski, chiński oraz taniec orientu. Wreszcie wędrowcy docierają do stolicy, gdzie Klara zostaje powitana z honorami godnymi prawdziwej księżniczki i zaproszona na bal do pałacu. Tam wraz księciem tańczy walca otoczona wirującymi kwietnymi girlandami. Niestety z nastaniem północy wszystko rozwiewa się niczym mgła, a dziewczynka budzi się w fotelu tuląc w ramionach drewnianą zabawkę.