Ostatnia opera Gioachina Rossiniego, skomponowana w zaledwie 24 dni do libretta Jacopa Ferrettiego. Inspirowana baśnią Charlesa Perraulta, wersja bajki dla dorosłych i dzieci pozbawiona magicznych rekwizytów, wróżek i pantofelków, opowiada historię Angioliny - dziewczyny o czystym sercu, która mimo przeciwności i niesprawiedliwości otaczającego ją świata jest pełna dobroci i empatii.

W naszej inscenizacji akcja opery rozgrywa się w dwóch światach: w świecie codziennej rzeczywistości i w świecie marzeń Angioliny, tytułowego Kopciuszka. Codzienna rzeczywistość nawiązuje do powojennych lat 50. XX wieku. Utrzymana jest w czarno-białej kolorystyce. Świat marzeń jest światem „wycinanek” z kolorowych magazynów, wklejonych do osobistego pamiętnika Angioliny. Jest także kluczem inscenizacji i tworzy dramatyczno-komiczny miraż karuzeli ludzkiego życia. To właśnie w tej marzycielskiej przestrzeni rozgrywa się operowa baśń, pełna groteskowego humoru, żywiołowej muzyki i wokalnych fajerwerków charakterystycznych dla belcanta.

Bohaterowie grają życiowe role w teatralnym świecie pozorów - ojczym Magnifico śni o bogactwie, jego córki - o koronie, książę Ramiro występuje w przebraniu lokaja Dandiniego, a lokaj – w przebraniu księcia. Jedyną autentyczną postacią pozostaje Angiolina, która kierując się prawdziwym uczuciem opuszcza bal, zostawiając Ramirowi zamiast pantofelka symboliczną bransoletkę – znak wolności i niezależności.

Opera kończy się prostym, ale mocnym przesłaniem: prawda, dobro i przebaczenie mogą zatriumfować. A może to wszystko tylko sen? Reżyserka pozostawia widzom wybór.