„Diabelski młyn” Erica Assousa – komedia w przekładzie Barbary GrzegorzewskiejZa wieloznacznym tytułem stoi nieprosta historia dwóch osób. ON – dystyngowany pan w średnim wieku, ONA – tajemnicza, młoda kobieta. Nic o nich nie wiemy, zaczynamy więc od pierwszych minut spektaklu zadawać pytania. Kim są: oddzielnie, dla siebie, w jakim celu się spotkali? Śledzimy grę w „kto jest kim”, w udawanie i szczerość, i ta gra nas intryguje, wciąga.Finał zaskakuje, wszystkie wątki uzyskują sens, a ICH historie urzeczywistniają się. Odkrywamy skomplikowaną przeszłość bohaterów, konsekwencje, które przychodzi im ponieść. Wraz z nimi, doświadczamy swoistego katharsis. Spektakl skłania do fundamentalnych pytań o to, co w relacjach z drugim człowiekiem jest najważniejsze i pokazuje, że zawsze ponosimy konsekwencje swoich decyzji.Historię „Diabelskiego młyna” podamy w sposób prosty, zabawny i logicznie spójny, który sprawia, że mówiąc o rzeczach ważnych, tekst nie ma ciężaru moralitetu, a raczej lekkość farsy – zapewnia reżyser, Marek Pasieczny.