„tik, tik… BUM!” („tick, tick… BOOM!”) to pop-rockowy, kameralny musical na troje aktorów napisany w 1990 roku przez Jonathana Larsona (późniejszego autora „Rent”, zdobywcy nagród Tony i Nagrody Pulitzera). Bohaterem fabuły jest obchodzący trzydzieste urodziny sfrustrowany kompozytor i autor, który bezskutecznie usiłuje zrobić karierę na Broadwayu. „tik, tik… BUM!” to musical będący de facto autobiografią Larsona, przepełniony gorzkimi, ale zarazem dowcipnymi obserwacjami dotyczącymi show-biznesu, codziennego życia w Nowym Jorku w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku, świata korporacji i związków międzyludzkich.

Realizatorzy polskiej premiery: Reżyseria: Wojciech Kępczynski Przekład: Michał Wojnarowski Kierownictwo muzyczne, dyrygent: Jakub Lubowicz Scenografia i reżyseria światła: Mariusz Napierała Kostiumy: Anna Waś Choreografia, asystent reżysera: Agnieszka Brańska Współpraca reżyserska: Ewa Konstancja Bułhak Programowanie światła: Michał Mardas, Krzysztof Gantner Charakteryzacja i fryzury: Anna Stokowska Asystent kostiumografa: Jagoda Mordak Nadzór produkcji: Ewa Bara

Zespół muzyczny: Band leader, fortepian: Jakub Lubowicz / Tymoteusz Hartman / Wojciech Hartman Gitara: Tomasz Boruch / Aleksander Pankowski vel Jankowski Gitara basowa: Wojciech Bergander / Grzegorz Bieżanek / Radosław Łukaszewicz Perkusja: Jarosław Korzonek / Adam Wajdzik

Premierowy weekend musicalu „tik, tik… BUM!” na Novej Scenie Teatru Muzycznego ROMA odbył się 18 i 19 listopada 2023 roku. Musical wystawiany jest na podstawie porozumienia z agencją Music Theatre International.

RELACJE, EMOCJE, MUZYKA Wojciech KępczyńskiKiedy reżyseruję jakiś spektakl – nieważne, czy jest to spektakularny musical dla tysiąca widzów, czy też kameralne przedstawienie na naszej Novej Scenie – zawsze staram się przede wszystkim skoncentrować na relacjach pomiędzy postaciami. W tak niewielkiej przestrzeni, jaką jest Nova Scena, kwestia prawdziwości i wiarygodności uczuć, zawsze przecież kluczowa, staje się jeszcze bardziej istotna. Widz, mając tutaj aktora dosłownie na wyciągnięcie ręki, od razu bezbłędnie wyłapie każdy fałsz. Mam to szczęście, że przy „tik, tik… BUM!” pracowałem ze wspaniałymi artystami. Cała szóstka (musical wprawdzie rozpisany jest tylko na trzy postaci, ale każda rola ma podwójną obsadę) to znakomici aktorzy i wokaliści, którzy z dociekliwością podchodzą do swoich bohaterów i mają świadomość tego, co chcą osiągnąć. Anastazja Simińska, Maria Tyszkiewicz, Marcin Franc, Maciej Pawlak, Maciej Dybowski i Piotr Janusz – bardzo Wam dziękuję za wszystkie próby, za Wasze niezliczone propozycje, za Wasze zaangażowanie. Dziękuję Wam za to, że tak głęboko zanurzyliście się w świat Larsona i „tik, tik.., BUM!”. To Wasza zasługa, że w ten świat mogą również zanurzyć się widzowie.A jest to świat niełatwy – pełen sprzecznych uczuć, pełen raczej różnych odcieni szarości niż jaskrawych, jednoznacznych barw, pełen frustracji, ale również pełen nadziei. Wypunktowanie wszystkich tych emocji i konsekwentne ich przeprowadzenie to klucz do sukcesu. Tych kluczy jest więcej, a w ich znajdowaniu bardzo pomogli mi Agnieszka Brańska (choreografia), Michał Wojnarowski (tłumaczenie) oraz Ewa Konstancja Bułhak. Jednym z bardziej znaczących elementów w „tik, tik… BUM!” jest oczywiście znakomita muzyka Larsona – różnorodna, dynamiczna, liryczna i wzruszająca. Wszystkie te odcienie świetnie oddają nasi instrumentaliści z Jakubem Lubowiczem (kierownictwo muzyczne, band leader) na czele. Kiedyś „Rent” był jedną z moich fascynacji. Potem ujął mnie genialnie zrealizowany film Lina-Manuela Mirandy oparty na „tik, tik… BUM”. W sceniczną wersję tego musicalu zacząłem zagłębiać się, gdy podpisaliśmy umowę licencyjną na jego realizację – i przeżyłem kolejną fascynację. Wobec tego przedstawienia po prostu nie można przejść obojętnie.