Wielki pianista o południowoafrykańskich korzeniach wystąpi solo na estradzie Sali Głównej, wieńcząc tegoroczną odsłonę festiwalu. Koncert Abdullaha Ibrahima w NFM odbędzie się zaledwie kilka tygodni po dziewięćdziesiątych urodzinach artysty. Na pytanie zadane podczas jednej z audycji radiowych: „Jak Pan to robi?”, odpowiedział żartobliwie: „Nie mam nic innego do roboty!”. 

Jeśli ktoś miałby chęć przed koncertem zagłębić się w dyskografię Ibrahima, niech szuka albumów pianisty także pod hasłem „Dollar Brand”. Tak bowiem artysta nazywał się przez pierwsze dekady życia – aż do momentu, gdy w 1968 roku przeszedł na islam, przyjmując imię i nazwisko, pod którymi znany jest obecnie. Wychowywał się w Kapsztadzie, będącym w czasach jego młodości miastem pełnym muzyki i wpływów różnych kultur. Na przestrzeni lat stykał się z amerykańskim jazzem, lokalną jaivą, muzyką południowoafrykańskich muzułmanów, a także klasyką i innymi stylami. Te inspiracje udało się wkrótce przełożyć na twórczość autorską: w latach pięćdziesiątych Ibrahim założył własne trio. Jego najsłynniejszą grupą z tamtych czasów był jednak zespół The Jazz Epistles, współtworzony między innymi z saksofonistą Kippiem Moeketsim i trębaczem Hugh Masekelą. Ich Verse One z 1960 roku była pierwszą płytą jazzową nagraną przez muzyków z RPA.

„Jego bardzo osobisty styl wypływał z afrykańskich, europejskich i amerykańskich źródeł, a rezultatem było wyjątkowo harmonijne połączenie – nawet wtedy, gdy przyświecały mu polityczne i pełne pasji intencje” – pisał o pianistyce Ibrahima Richard Cook w Jazz Encyclopedia. We Wrocławiu usłyszymy Ibrahima solo. W takim wydaniu artysta występuje i nagrywa regularnie: ostatnim albumem tego rodzaju był Solotude sprzed dwóch lat. Kilkanaście pełnych zadumy melodii przelewa się tam jedna w drugą, emanując ciepłem i spokojem. Niech Abdullah Ibrahim kieruje je do nas jak najdłużej – w zdrowiu i niezmiennie pogodnym usposobieniu.

Wykonawcy:
Abdullah Ibrahim – fortepian