NOSPR / Alsop / Montero / Latynosi i herosi / S2
Program
Michał Spisak
„Allegro de Voiron” na orkiestrę
Gabriela Montero
I Koncert fortepianowy „Latynoski”
Richard Strauss
Poemat symfoniczny „Życie bohatera” op. 40
Wykonawcy
Marin Alsop – dyrygent
NOSPR
Gabriela Montero – fortepian
Kompozytorzy często opowiadają muzyką o sobie samych, choćby nieświadomie i wbrew własnym artystycznym deklaracjom. Tak było w przypadku Allegro de Voiron, neoklasycznej perełki, w której Michał Spisak zawarł całą swą miłość do malowniczego miasteczka u podnóża Alp Francuskich, gdzie przyszło mu spędzić czas wojny. Utwór powstawał latami – rozpoczęty jeszcze w Voiron, ukończony w 1957 roku, już po powrocie do Paryża i ślubie z Andrée Thibault. Tak sprawy się mają z Koncertem „Latynoskim” Gabrieli Montero – pianistki, która wystarczająco dobrze zna swój instrument, by odmalować z jego udziałem sugestywny portret porzuconej w dzieciństwie ojczyzny. Tak zapewne też było z Życiem bohatera Ryszarda Straussa, który rzekomo chciał stworzyć muzyczną wizję archetypu herosa; zawarł w niej jednak tyle odniesień do swych wcześniejszych poematów symfonicznych, by wzbudzić podejrzenia, że bohaterem jest on sam. Zapraszamy w podróż: od Francji, przez Wenezuelę, aż po tajemne dziedziny, w których toczy się czas herosów.
Dorota Kozińska
Michał Spisak
„Allegro de Voiron” na orkiestrę
Gabriela Montero
I Koncert fortepianowy „Latynoski”
Richard Strauss
Poemat symfoniczny „Życie bohatera” op. 40
Wykonawcy
Marin Alsop – dyrygent
NOSPR
Gabriela Montero – fortepian
Kompozytorzy często opowiadają muzyką o sobie samych, choćby nieświadomie i wbrew własnym artystycznym deklaracjom. Tak było w przypadku Allegro de Voiron, neoklasycznej perełki, w której Michał Spisak zawarł całą swą miłość do malowniczego miasteczka u podnóża Alp Francuskich, gdzie przyszło mu spędzić czas wojny. Utwór powstawał latami – rozpoczęty jeszcze w Voiron, ukończony w 1957 roku, już po powrocie do Paryża i ślubie z Andrée Thibault. Tak sprawy się mają z Koncertem „Latynoskim” Gabrieli Montero – pianistki, która wystarczająco dobrze zna swój instrument, by odmalować z jego udziałem sugestywny portret porzuconej w dzieciństwie ojczyzny. Tak zapewne też było z Życiem bohatera Ryszarda Straussa, który rzekomo chciał stworzyć muzyczną wizję archetypu herosa; zawarł w niej jednak tyle odniesień do swych wcześniejszych poematów symfonicznych, by wzbudzić podejrzenia, że bohaterem jest on sam. Zapraszamy w podróż: od Francji, przez Wenezuelę, aż po tajemne dziedziny, w których toczy się czas herosów.
Dorota Kozińska