LEKCJE FILMOWE, CZYLI JAK CZYTAĆ KINO | PAŹDZIERNIK - GRUDZIEŃ 2024

Jak najlepiej czytać kino?Na dużym ekranie!

W tegorocznej odsłonie cyklu zaprezentujemy filmy stworzone dla największych ekranów, spektakularnych projekcji i zachwytów widzów. Filmy nakręcone z rozmachem i dopracowane w najmniejszych szczegółach arcydzieła. Wielkie nazwiska historii kina i klasyczne obrazy, których oglądanie jest źródłem niesłabnącej kinowej przyjemności, czyli WIELKIE KINO NA OGROMNYM EKRANIE!

O tym, jak dzisiaj widzimy te niezwykłe filmy przed każdym seansem opowiedzą autorzy cyklu – filmoznawcy: dr Anita Skwara i Mariusz Ciszewski.

Obcy. Ósmy pasażer Nostromo

Towarowy statek kosmiczny z potężnym ładunkiem rudy powraca na Ziemię, siedmioosobowa załoga pozostaje w stanie śpiączki. Kiedy komputer pokładowy rejestruje sygnał SOS z pobliskiej planetoidy, wybudza załogę i kieruje tam statek. Okazuje się, że sygnał pochodzi z obcego pojazdu kosmicznego, w którym astronauci znajdują szczątki rozerwanego wybuchem kosmity. Porucznik Ripley odczytuje odebrany przez Nostromo sygnał jako głos ostrzeżenia, ale jest już za późno. Jeden z członków załogi miał kontakt z obcą formą życia, która w jego organizmie przedostała się na ziemski statek i po kolei eliminuje astronautów. Jedynie Ripley może mu stawić czoło, ale szybko przekonuje się, że ma do czynienia z przeciwnikiem tyleż bezwzględnym, co inteligentnym.

Łącząc w „Obcym – 8 pasażerze Nostromo” elementy science fiction i filmu grozy, Ridley Scott stworzył podwaliny nowego nurtu s.f., stawiającego nie tyle na jasne perspektywy postępu technicznego, ile na atmosferę lęku przed nieznanym. Inspirowany plastyczną wizją szwajcarskiego artysty H.R. Gigera, który na potrzeby filmu stworzył cztery formy życia postaci Obcego (zespół, do którego należał Szwajcar, otrzymał Oscara za efekty specjalne), reżyser zręcznie operuje uczuciami zagrożenia i klaustrofobii, na styku brawurowych efektów specjalnych i tradycyjnych technik filmowych buduje specyficzną, gęstą atmosferę, unikając – jak długo można – pokazywania krwiożerczego napastnika. Film pozostaje świadectwem osiągnięć techniki filmowej sprzed epoki komputerowej, a jednocześnie rozpoczął kultową serię filmów s.f., składającą się w sumie z czterech części, odmiennych pod względem plastycznym, lecz niezmiennie polemicznych wobec nurtu kina s.f., zakładającego przyjazne nastawienie kosmitów do Ziemian, jak w filmach „Bliskie spotkania trzeciego stopnia” i „E.T.” Stevena Spielberga.